- ροκάνισμα
- το строгание
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
ροκάνισμα
Смотреть что такое "ροκάνισμα" в других словарях:
ροκάνισμα — ροκάνισμα, το και ρουκάνισμα, το το να ροκανίζει κανείς: Το τραπέζι ήθελε ακόμη ροκάνισμα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ροκάνισμα — το / ῥυκάνισμα, ΝΜΑ, και ρουκάνισμα Ν [ῥυκανίζω / ροκανίζω] το αποτέλεσμα του ροκανίζω, η λείανση ξύλου με ροκάνι, το πλανιάρισμα νεοελλ. 1. θορυβώδης μάσηση 2. συν. στον πληθ. τα ροκανίσματα και ρυκανίσματα τα ροκανίδια 3. φρ. «το ροκάνισμα τού… … Dictionary of Greek
ροκανιστικός — και ρυκανιστικός, ή, ό, Ν [ροκανίζω / ρυκανίζω] 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο ροκάνισμα 2. κατάλληλος για ροκάνισμα («ροκανιστικό εργαλείο») 3. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα ροκανιστικά και ρυκανιστικά η αμοιβή τού ροκανιστή, τα πλανιστικά … Dictionary of Greek
ξεκοκάλισμα — και ξεκοκάλιασμα, το 1. η αφαίρεση τού κρέατος από τα κόκαλα 2. το φάγωμα τού κρέατος ώσπου να μείνουν τα κόκαλα 3. (σχετικά με περιουσία ή απόθεμα) κατασπατάληση, ροκάνισμα … Dictionary of Greek
ξυστήριος — ξυστήριος, ον (ΑΜ) [ξυστήρ] 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο ξύσιμο ή ο κατάλληλος για ξύσιμο, για ροκάνισμα, για σκάλισμα 2. το ουδ. ως ουσ. τὸ ξυστήριον οδοντιατρικό εργαλείο για απόξεση τών δοντιών … Dictionary of Greek
παραξοή — ή, δωρ. τ. παρξοά, Α [παραξέω] λείανση, ροκάνισμα … Dictionary of Greek
ροκανιστής — ο, θηλ. ροκανίστρα και ρουκανίστρα, Ν [ροκανίζω] 1. ειδικός τεχνίτης για το ροκάνισμα, για το πλάνισμα τών ξύλων 2. το θηλ. ειδικό ξυλουργικό εργαλείο για τη λείανση επιφανειών ξύλου, η πλάνη … Dictionary of Greek
ρυκάνημα — το, Ν [ρυκανῶ] 1. το ροκάνισμα, το πλάνισμα 2. το ροκανίδι … Dictionary of Greek
ρυκάνιση — η / ῥυκάνησις ήσεως, ΝΜΑ, και ρυκάνηση Ν, και ῥυχάνησις Α το ροκάνισμα, το πλάνισμα. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. ῥυκάνιση < ῥυκανίζω, ενώ ο τ. ῥυκάνησις < αμάρτυρο, στην αρχαία, ρ. *ῥυκανῶ] … Dictionary of Greek
ρυκάνισμα — το / ῥυκάνισμα, ίσματος. ΝΜΑ βλ. ροκάνισμα … Dictionary of Greek
συγξέω — Α 1. λειαίνω κάτι με ξέση ή με ροκάνισμα 2. παθ. συγξέομαι (για λεκτικό ύφος) εξομαλύνομαι, εκλεπτύνομαι. [ΕΤΥΜΟΛ. < συν * + ξέω «ξύνω, λειαίνω»] … Dictionary of Greek
